یادداشت سردبیر، تابآوری در میانهی بحران

در حین نگارش این مطلب در اوایل ماه می، کارهایم را از خانه انجام میدهم، همکارانم در بوستون، نیویورک و نقاط مختلف دنیا نیز دورکاری میکنند. وقتی این یادداشت به دست شما برسد، احتمالاً به وضعیت جدید عادت کردهایم- میدانیم کدام رویکردهای کسبوکار هنوز هم کارآمدند و کدامیک را باید تغییر دهیم. البته مهمترین چالش پیش روی ما تصمیمگیری دربارهی نحوه و محل انجام وظایف کاری است. اما اکثر کسبوکارها با دغدغههای بزرگتری مواجهاند. اینکه چگونه این بحران را پشت سر بگذارند و پیشرفت کنند.
مقالات این شماره به بررسی پرسشهای استراتژیک بزرگ و دغدغههای انسانی کوچکتر میپردازند. تمرکز ویژهی «آیندهنگری استراتژیک» بر روی برنامهریزی آیندهنگرانه در دوران بحران است. در میزگرد مدیرعاملها، 5 مدیر دیدگاههایشان را در زمینهی ایجاد توازن میان اقدامات کوتاهمدت برای مدیریت بحران و اصلاحات آتی شرح میدهند. مقالهی «کمک به التیام تیم»، ماهیت اندوه و خسران را واکاوی میکند و بر اساس مقالهای نوشته شده است که در اولین روزهای پاندمی روی وبسایت مجله قرار گرفت. واکنشهای بسیار به این مقاله، باعث شد نقش عمدهی غمواندوه در تجربیات این روزهای مردم را درک کنیم – حتی افرادی که عزیزانشان را از دست ندادهاند. «رشد پس از سانحه» به آینده مینگرد، زمانی که غمواندوه این بحران را فراموش کردهایم. این مقاله قدرت قابل توجه برخی انسانها پس از بروز فجایع را نشان میدهد.
تابآوری -هم برای افراد و هم برای سازمانها- یکی از اصلیترین خصیصهها در حین عبور از بحران و حرکت به سمت آینده است.

نظرات شما