مثل حرفه‌ای‌ها مذاکره کنید

آموزه‌هایی از یک کهنه‌کار مدیریت بحران

دزدان دریایی، شش خدمهٔ یک کشتی را ربودند که در خلیج گینه، نزدیک ساحل غربی آفریقا در حال فعالیت بود. مالک شرکتی کشتی و کارفرمای قربانیان، مرا از انگلیس فراخوانده است تا در مذاکره برای آزادی آن‌ها کمک کنم. اولین قدم من آرام‌کردن همه است. نمی‌توانیم این وضعیت را با اضطراب و استرس بالا مدیریت کنیم. دومین قدم، انتخاب فردی از تیم بحران شرکت است که به توانایی‌اش در تعامل با ربایندگان اعتماد داشته باشم؛ یعنی به زبان و لهجهٔ منطقه تسلط داشته باشد، از نظر عاطفی باثبات و مقاوم به نظر ‌برسد و مهم‌تر از همه، به‌خوبی بتواند شنوای صبحت‌های گروگان‌گیران باشد و با آن‌ها ارتباط برقرار کند. اولین کسی که به ذهنم می‌رسد، جان است.

من و او چندین هفته در کنار هم در یکی از دفاتر شرکت، ۱۶ ساعت در شبانه‌روز با تلفن همراهی که روی میز جلوی چشممان است، به مذاکره می‌پردازیم. البته برای استراحت و تغذیه، به ویژه در اوقاتی که منتظر تماس تلفنی نیستیم، فرصت‌هایی داریم. اما تمام حواسمان به آن تلفن همراه است و هنگامی که آدم‌ربایان تماس می‌گیرند یا دستور به برقراری ارتباط می‌دهند، تمرکز ما به‌طور کامل بر این موضوع معطوف می‌شود.

برای مشاهده ادامه متن مقاله، اشتراک تهیه نمایید.