سرمایه‌گذاری خصوصی باید پرچم‌دار پایداری باشد.
هرچند در دهۀ 80 اکثر شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی را خریداران عمدۀ سهام سایر سازمان‌ها می‌دانستند، اما اغلب سعی می‌کنند از طریق مدیریت بهتر روی کمپانی‌های پورتفولیوی خود عملکرد آن‌ها را بهتر کنند.
پیش‌تر مدل کسب‌وکار این شرکت‌ها ارزش‌آفرینی از طریق تمرکز و نظارت روی واحدهای کسب‌وکار نادیده گرفتۀ شرکت‌های خوشه‌ای یا کمپانی‌های خصوصی ناموفق نظیر کسب‌وکارهای خانوادگیِ به‌هم‌ریخته بود. هرچند صنعت سرمایه‌گذاری خصوصی از همان ابتدا توجه ویژه‌ای به راهبری داشت، اما دو وجه دیگر ESG یعنی مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی را نادیده گرفته است. این صنعت همواره به دنبال بازگشت سرمایه و سود بوده است، بدون اینکه دغدغۀ چندانی بابت پایداری بلندمدت کمپانی‌های پورتفولیو یا تاثیرگذاری آن‌ها بر جامعه داشته باشد.
نویسنده
رابرت اکلز استاد مهمان رشتۀ مدیریت در دانشکدۀ کسب‌وکار سعید از دانشگاه آکسفورد و مشاور ارشد گروه مشاورۀ بوستون است.
دیوید یانگ مدیر اجرایی و شریک ارشد BCG و عضو هیئت‌مدیرۀ موسسۀ هندرسون است.
بندیکت مونتگومری تحلیلگر ارشد دانش در BCG است.
نظرات شما