لزوم بهره‌گیری از دو سبک رهبری متفاوت
آیا بهترین رهبران کنترل اوضاع را در دست می‌گیرند و با دستور دادن به کارکنان، وادارشان می‌کنند تا بهترین نتیجه را تحویل دهند؟ یا به حرف‌هایشان گوش می‌دهند و بخشی از اختیارات را به خودشان می‌سپارند؟
پس از سال‌ها شنیدن استدلال‌های متضاد از رهبران و چهره‌های دانشگاهی شناخته‌شده -و صدها ساعت مطالعۀ شخصی روی این پرسش- انتخاب یکی از این دو سبک را نادرست می‌دانیم. بر اساس تحقیق ما، بهترین رهبران با توجه به نیازهای هر لحظه، مدام میان این دو سبک جابجا می‌شوند. به‌این‌ترتیب تیم‌ها و سازمان‌های تحت نظر آن‌ها نیز توانایی خوبی در جابجایی میان سبک‌ها می‌یابند و از اعتبار و قدرت رسمی خود برای پیشبرد امور سازمان استفاده می‌کنند.
نویسنده
فرانچسکا جینو متخصص علوم رفتاری و استاد مدیریت بازرگانی خانواده‌ی تاندون در دانشکده‌ی کسب‌وکار هاروارد است. او مؤلف کتاب‌های «استعداد متمرد: چرا شکستن قوانین در زندگی شخصی و کاری جواب می‌دهد» و «منحرف‌‌شده: چرا تصمیمات ما از مسیر منحرف می‌شوند و چگونه می‌توانیم به برنامه پایبند بمانیم» است
لیندی گریر استاد مدیریت و سازمان‌ها در دانشکدۀ کسب‌وکار دانشگاه میشیگان است. او مدیریت مرکز رهبری سَنگِر در این دانشگاه را بر عهده دارد. .
رابرت ساتن روانشناس رفتاری و استاد علم مدیریت و مهندسی در دانشگاه استنفورد است. او هفت کتاب ازجمله «رئیس خوب، رئیس بد» و «پیمایش تعالی» را (به همراه هاگی رائو) نوشته است
نظرات شما