روشی جدید برای نوآوری استراتژیک
کمپانی‌ها اغلب به پروژه‌های نوآوری خود نیز به دید پورتفولیو می‌نگرند؛ گویی هدفشان گردآوری مجموعه‌ای است که جمعاً اهداف استراتژیک سازمان را برآورده کند. برای نمونه برخی پروژه‌ها فرایندهای کسب‌وکار را بهبود می‌بخشند، درحالی‌که سایرین در پی معرفی محصولات و خدمات جدیدی هستند.
با وجود مزایای گردآوری پروژه‌ها در قالب پورتفولیو، تحقیقات ما نشان می‌دهند اهداف این پورتفولیوها بیش‌ازحد همسان‌سازی شده است؛ به عبارتی، پورتفولیوی اکثر کمپانی‌ها اهداف مشابهی دارند. مثلاً هدفشان این است که پروژه‌ها را به طور متوازنی تلفیق کنند تا فرایندها به‌تدریج بهبود یافته و فناوری‌های جدیدی نیز معرفی شوند. مدیران نیز در اکثر موارد پروژه‌ها را با معیارهای استانداردی نظیر ارزش خالص فعلی ارزیابی می‌کنند؛ درحالی‌که فراتر از مفاهیم کلی -که از امور مالی قرض‌گرفته شده است- زمان اندکی برای بررسی انواع پروژه‌های متناسب با نیازهای رقابتی سازمان صرف کرده و تنها به فکر افزایش تنوع پروژه‌ها برای کاهش ریسک خودشان هستند. در نتیجه، پروژه‌های نوآوری شرکت ارتباط کمی با اهداف استراتژیک آن دارند و حتی در بدترین حالت، علیه استراتژی عمل می‌کنند.
نویسنده
استلیوس کووادیاس استاد "مطالعات نوآوری و رشد شرکت‌ها" در دانشکدۀ کسب‌وکار جاج و مدیر مرکز کارآفرینی این مؤسسه است.
کریستوف لاک استاد و رئیس سابق دانشکدۀ کسب‌وکار جاج است.
هایجیان سی مدیرعامل سابق کمپانی‌های انرژی چینی ازجمله پاور گروپ، هوانیو پاور و هانرجی تین فیلم پاور، دانشجوی دکتری دانشکدۀ کسب‌وکار جاج در دانشگاه کمبریج است.
نظرات شما