تمرکز بر مجهولات می‌تواند موجب کاهش اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد شود
اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد باعث می‌شود تصمیمات ضعیف در حوزه‌های مختلف از کمپین‌های نظامی تا درمان‌های پزشکی و سرمایه‌گذاری‌های شرکتی و انتخاب‌های استراتژیک صورت بگیرد. این مشکل فراگیر و هزینه‌بر است، بنابراین محققان باید سال‌ها را صرف سرمایه‌گذاری بر روی بررسی علت‌های این موضوع کنند. اکثر محققین تمایل افراد به تمرکز بر نتایجی که به آن‌ها باور دارند را مقصر می‌دانند و اعتقاد دارند که سایر احتمالات را نادیده می‌گیرند. به‌منظور مقابله با این گرایش، به گروه‌ها غالباً توصیه می‌شود که یک وکیل‌مدافع شیطان را برگزینند یا به مردم دستور دهند که جایگزین‌ها را در نظر بگیرند.
تحقیقات جدید به بررسی منبع دیگری برای اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد می‌پردازند: ناتوانی در لحاظ کردن متغیرهای ناشناخته. در یک مطالعه، محققین سوژه‌ها را واداشتند تا به پرسش‌های چندگزینه‌ای پاسخ دهند، احتمال درست بودن پاسخ‌هایشان را برآورد کنند، دلایل این برآوردها را توضیح دهند و به میزان اتکایی که آن دلایل به اطلاعات معلوم یا مجهول دارند نمره بدهند (مثلاً یک سوژه تلاش می‌کند میزان کالری آیتم‌های فست‌فود متنوع را ارزیابی کند اما اطلاعی از میزان چربی یک تکه گوشت ندارد). سوژه‌هایی که به میزان بالایی از اطلاعات مجهول ارجاع می‌دادند، اعتمادبه‌نفس بسیار کمتری از دیگران داشتند. در مطالعه‌ای متعاقب که از پرسش‌های چندگزینه‌ای بهره گرفت، از برخی سوژه‌ها خواسته شد که «جایگزین‌ها را در نظر بگیرند»، درحالی‌که به دیگران گفته شد «مجهولات را در نظر بگیرند» (یک گروه کنترل هم بود که هیچ دستوری دریافت نکرد). هر دو گروه میزان اعتمادبه‌نفس کمتری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند – با عنایت به اینکه گروه لحاظ‌کننده‌ی مجهولات، کاهش اعتمادبه‌نفس برابر یا غالباً بیشتری نسبت به گروهی داشت که جایگزین‌ها را در نظر می‌گرفت.
محققین می‌نویسند «افراد تمایل دارند آنچه خودشان نمی‌دانند را دست‌کم بگیرند. بنابراین اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد تا حدودی به خاطر ملاحظه‌ی ناکافی از اسناد مجهول به وجود می‌آید». بنابراین به‌جای اینکه تنها روی خروجی‌های محتمل تمرکز کنید، به مجهولاتی توجه نمایید که می‌توانند در مسیر ظاهر شوند.
تحقیقات جدید به بررسی منبع دیگری برای اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد می‌پردازند: ناتوانی در لحاظ کردن متغیرهای ناشناخته. در یک مطالعه، محققین سوژه‌ها را واداشتند تا به پرسش‌های چندگزینه‌ای پاسخ دهند، احتمال درست بودن پاسخ‌هایشان را برآورد کنند، دلایل این برآوردها را توضیح دهند و به میزان اتکایی که آن دلایل به اطلاعات معلوم یا مجهول دارند نمره بدهند (مثلاً یک سوژه تلاش می‌کند میزان کالری آیتم‌های فست‌فود متنوع را ارزیابی کند اما اطلاعی از میزان چربی یک تکه گوشت ندارد). سوژه‌هایی که به میزان بالایی از اطلاعات مجهول ارجاع می‌دادند، اعتمادبه‌نفس بسیار کمتری از دیگران داشتند. در مطالعه‌ای متعاقب که از پرسش‌های چندگزینه‌ای بهره گرفت، از برخی سوژه‌ها خواسته شد که «جایگزین‌ها را در نظر بگیرند»، درحالی‌که به دیگران گفته شد «مجهولات را در نظر بگیرند» (یک گروه کنترل هم بود که هیچ دستوری دریافت نکرد). هر دو گروه میزان اعتمادبه‌نفس کمتری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند – با عنایت به اینکه گروه لحاظ‌کننده‌ی مجهولات، کاهش اعتمادبه‌نفس برابر یا غالباً بیشتری نسبت به گروهی داشت که جایگزین‌ها را در نظر می‌گرفت.محققین می‌نویسند «افراد تمایل دارند آنچه خودشان نمی‌دانند را دست‌کم بگیرند. بنابراین اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد تا حدودی به خاطر ملاحظه‌ی ناکافی از اسناد مجهول به وجود می‌آید». بنابراین به‌جای اینکه تنها روی خروجی‌های محتمل تمرکز کنید، به مجهولاتی توجه نمایید که می‌توانند در مسیر ظاهر شوند.
نویسنده
نظرات شما