نیروی کار یقه جدید

شرکت‌ها منبع عظیم، توانمند و متنوعی از استعدادها را نادیده می‌گیرند: افراد بدون مدرک دانشگاهی. اکنون وقت بهره‌گیری از رویکرد مهارت‌محور برای استخدام و مدیریت کارکنان است.

داشتن مدرک کارشناسی موجب افزایش دانش و گسترش افق دید می‌شود و فرد به‌واسطۀ آن می‌تواند وارد شغلی رضایت‌بخش و پردرآمد شود. در نقطۀ مقابل اگر کسی به دانشگاه نرود، نداشتن مدرک همچون مانعی در مسیر پیشرفتش قرار می‌گیرد. میلیون‌ها نفر به فرصت‌های شغلی امیدوارکننده دسترسی ندارند، زیرا خیلی از ‌شرکت‌ها به‌طور پیش‌فرض تنها افراد دارای مدرک را استخدام می‌کنند، حتی وقتی موقعیت شغلی مربوطه به آن سطح از تحصیلات نیاز نداشته باشد. این رویه از دهه‌ها پیش آغاز شد، اما در دوران رکود بزرگ به اوج خود رسید: بر اساس تحقیق آلیشیا ساسر مودستینو، دنیل شوگ و جاشوا بَلِنس، در حد فاصل سال‌های 2007 تا 2010، آگهی‌های شغلی با شرط حداقل مدرک کارشناسی 10 درصد افزایش یافت. البته با احیای مجدد اقتصاد، این رقم تا حدودی کاهش پیدا کرد؛ اما هنوز هم خیلی‌ها با وجود بهره‌مندی از مهارت‌ها و شایستگی لازم، تنها به‌خاطر نداشتن مدرک دانشگاهی، به خیلی از مشاغل دسترسی ندارند.

شرط مدرک غیرضروری فقط به کارگران صدمه نمی‌زند، بلکه مزیتی هم برای شرکت‌ها ندارد و آن‌ها را نیز ‌از این استعدادها محروم ‌می‌کند. شاید مدیران گزینش فکر می‌کنند مدرک کارشناسی، معیار خوبی برای سنجش توانایی‌های فرد ازجمله قابلیت همکاری، ابتکار عمل و تفکر انتقادی است، درحالی‌که عملاً هیچ نشانه‌ای برای اثبات این ایده وجود ندارد. به‌تازگی گروهی از دانشکدۀ کسب‌وکار هاروارد و اکسنچر مشاغل «نسبتاً تخصصی» را بررسی کردند (آن‌هایی که به مقداری آموزش نیاز دارند، اما نه در حد چهار سال تحصیلات). بر اساس یافته‌های این محققان، داشتن مدرک دانشگاهی هیچ تأثیری بر افزایش بهره‌وری شغلی ندارد.

برای مشاهده ادامه متن مقاله، اشتراک تهیه نمایید.