اظهارات مدیرعامل روبلاکس دربارۀ مقیاس‌پذیری نوآوری جمع‌سپار

banner
وقتی من و اریک کسل نسخۀ ابتدایی پلتفرم آنلاین روبلاکس را راه‏اندازی کردیم، کاربران ما شامل اعضای خانواده، دوستان و فامیل‌های خودمان می‌شدند. همچنین حدود 100 هوادار علاقه‌مند به فناوری در پلتفرم حضور داشتند که آن‌ها را از طریق تبلیغات گوگل جذب کرده بودیم. تجربۀ منحصربه‌فردی ارائه دادیم. در ساعات اوج، حدود 30 یا 40 نفر به‌صورت همزمان بازی می‌کردند. من و اریک هم مدیر آنجا بودیم سعی می‌کردیم آنجا را محیط امن و سالمی نگه داریم.

همچنین با اولین کاربران پلتفرم همواره گفت‌وگو می‌کردیم تا خواسته‌های آن‌ها را دریابیم. از همان ابتدا چشم‌انداز ما ساخت تجربه‌ای مشترک و نوین برای گروهی از انسان‌ها بود؛ در واقع آن را نوعی تعامل جدید و مدرن میان انسان‌ها می‌دانستیم. فضای آنلاینی را تصور می‌کردیم که مردم از هر جای دنیا بتوانند تجربیات مشترکی با دوستان خود داشته باشند، همان کاری که در تعاملات رودررو انجام می‌دهند.

اصلی‌ترین طرح و نقشه ما برای برای رسیدن به این هدف، ساخت پلتفرمی با حمایت گروهی از مخترعان بود تا همه‌چیزِ این دنیا را در آن بسازند. آن‌ها می‌توانستند در کنار همدیگر -بدون دخالت ما- لباس طراحی کنند، ساختمان بسازند، کشف کنند، کسب‌وکار راه بیندازند، با خانواده وقت بگذرانند، ورزش کنند و به کنسرت بروند. من و اریک پیش‌تر پلتفرم اینترکتیو فیزیکس (فیزیک تعاملی) را ساخته بودیم، جایی که مختص آموزش فیزیک از طریق مدل‌سازی دوبعدی بود؛ بنابراین ارزش محتوای تولیدشده توسط کاربران را می‌دانستیم. وقتی کاربر خودش در ساخت پلتفرم نقش داشته باشد، ارتباط بسیار عمیق‌تری با آن خواهد داشت، حتی اگر کار ساده و کوچکی انجام داده باشد.

برای مشاهده ادامه متن مقاله، اشتراک تهیه نمایید.

نویسنده

ذخیره و اشتراک گذاری

نظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *